Sesyjne myśli odeszły w dal,gdyż już przeminął ich smętny czas.Mroźny styczeń, luty dziwny,wszak to nie jest gaj oliwny. Po co pisać wierszy tyle,Po co nudzić czytelnika?Tekst ten jak motyle ulotny,I w swym znaczeniu bardzo przewrotny. Bo tak to z autorem jest,Że dzielić się myślami chce.Odpowiadać swe historie dziwne,I zapraszać w swe gaje oliwne.